wtorek, 14 listopada 2017

„Dwór skrzydeł i zguby” Sarah J. Maas

Dzisiaj nieco inaczej — bo jeżeli ktokolwiek przeczytał dwa niemałej objętości tomy, to i po trzeci sięgnie, nie bacząc na to, czy jest gorszy, czy lepszy. Trudno zakończyć przygodę z tą historią po epilogu części drugiej, w którym zostajemy postawieni w nieciekawej sytuacji rozpalającej ciekawość do granic możliwości. O Sarze J. Maas można wiele mówić, bo pojawia się temat rozbudowywania serii (mimo że Dwory pozostaną trylogią, pojawią się kolejne „nowelki” z tymi bohaterami), autoplagiatu z racji dwóch jednocześnie prowadzonych historii: Feyry i Celeany, słabego warsztatu czy schematów, które są nieodłączną częścią tego typu literatury.

sobota, 4 listopada 2017

„Ciemna strona. Mud vein” Tarryn Fisher

Ciemna strona. Mud vein to pierwszy raz, kiedy sięgam po twórczość Tarryn Fisher, o której wiele już słyszałam. Przede wszystkim to, że jej książki są... inne, dziwne. I rzeczywiście w Ciemnej stronie uderza ta inność w prowadzeniu bohaterów, w przedstawianiu ich samych — a raczej ich psychiki. Całkowicie przepadłam dla tej książki, która przetrzymała mnie przy sobie całą noc i nie dała się oderwać, pomimo faktu, że nie jest to powieść pełna akcji. Coś mnie przyciągnęło do tej mrocznej, niepokojącej historii i sprawiło, że do samego końca Fisher mnie zaskakiwała.