sobota, 27 września 2014

6 najważniejszych dla mnie książek



Z pewnością kojarzycie Ice Bucket Challenge (dla mnie Cumberbatch i di Caprio wygrali), które obiegło cały świat. Wyzwanie było szczytnym celem w walce z chorobą i przyjemnością dla fanowskich - tych zarówno męskich, jak i damskich - oczu. Taka ogólnoświatowa, nie bacząca na płeć Miss Mokrego Podkoszulka, tylko z ciekawym celem i datkami na fundację. W otchłani Internetu krążyły różne wyzwania - cynamonowe, piwne. I ostatnie, które mnie zainteresowało: najważniejsze dla ciebie książki.



Zmierzch

Ja wiem, w mej niezwykle rozwiniętej wyobraźni słyszę jęk sprzeciwu i niedowierzania. A jednak! Bez tej - aktualnie dla mnie - dość słabej tetralogii Meyer nie byłoby mowy o czytaniu książek poza obowiązkowymi lekturami czy o założeniu bloga, tego konkretnego, nad którym się teraz pastwię. 

To była seria, która popchnęła mnie głębiej w książki, dosłownie i w przenośni. To dzięki niej teraz tutaj piszę, dzięki niej znam wspaniałych ludzi z ósemkowego humana, dzięki niej wiem, co chcę robić w przyszłości. O, no i nie wyrabiam z układaniem książek na półce. Ten Tetris jest męczący.


Percy Jackson

Powinien pojawić się w tym zaszczytnym miejscu Harry Potter, ale jednak to Jackson - Jonson? Jefferson? - bardziej, o zgrozo!, zapadł mi w pamięć. Riordan wprowadził mnie w świat całkowicie nieznanych powieści przygodowych, które pokochałam od pierwszego wejrzenia w pachnące drukiem kremowe strony pierwszego tomu o synu Posejdona. 

Otworzyłam się na zupełnie inne, bywało i że ciekawsze, gatunki. Pokazał mi, że w książkach nie tylko wampiry są ciekawe, ale że historia starożytności i mitologia może być świetną, ponadczasową zabawą. Zabawą w koniec świata, oczywiście. No i bez Riordana nie mogłabym godzinami paplać ze znajomymi o Nico, o Leo, o Krwi Olimpu... Mania, Ola, Dela - to o was!


Pod kopułą

Tutaj mogłabym wrzucić właściwie każdą książkę spod pióra mistrza grozy Stephena Kinga, którą dane było mi przeczytać - Stukostrachy, Carrie, Nocną zmianę, To. Ten specyficzny, niepokojący styl Kinga poznałam dopiero niedawno i czuję, że jeszcze wiele, wiele jego powieści przede mną. Pod kopułą ukazało mi moje błędne myślenie; książki, które uważałam za dopracowane i szczegółowe, stały się niczym przy tej obszernej cegle.


Przegląd Końca Świata: FEED

Ciężko mi pisać o tej konkretnie trylogii z bardzo prostego powodu: nie potrafię ubrać w słowa tego, jak bardzo ona mnie wciągnęła i jak bardzo ją sobie cenię. Mira Grant stworzyła bohaterów, którzy stali mi się naprawdę bliscy i przeżywałam z nimi każdą chwilę. FEED po prostu stało się częścią mnie.


Hobbit

Czytałam Władcę pierścieni. Czytałam i czytałam. I czytałam. I czytałam jeszcze troszkę. I stanęłam na dziesiątej stronie opisu lasu. Kiedyś przeczytam, obiecałam sobie. A jako że wchodziła do kina druga część Hobbita, to postanowiłam Hobbita przeczytać. (Lepiej późno niż wcale.) W końcu w takiej cienkiej książeczce o niepozornych rozmiarach nie może być kilkudziesięciostronicowego opisu lasu... prawda? 

Nie było. Wpadłam. Tolkien jest cudownym opowiadaczem. Pokochałam fantasy - to mocne, z własnymi krainami. A nie to o brokatowych wampirach.


Dary Anioła

Najważniejsze zostawiłam na sam koniec, jako deser, albo nie!, jako wisienkę na tymże deserze. Chociaż wciąż stoję na czwartym tomie i nie śpieszno mi do kolejnych, to Cassandra Clare jeszcze bardziej niż Meyer wpoiła mi, że czytanie jest uzależnieniem nieuleczalnym i że przepadłam w tym całkowicie. Ach, pamiętam jak wczoraj te śmieszne rysuneczki fangirlów Magnusa Bane'a na forum Shadowhunters (jak ktoś też je pamięta... tak, to m.in. ja byłam i rysowałam :). Czekanie na premierę, e-maile do Cassie, pisanie z ludźmi z forum... To było to. Najbardziej niezapomniana seria, jaką dane było mi przeczytać.


A czego nie ma?

Harry'ego Pottera nie ma. Jeśli powiedziałabym, że to on mnie ukształtował, to prędzej byłyby to filmy, które od kiedy dziecięciem byłam, zagorzale oglądałam. A książki poznałam dopiero w gimnazjum. Wstyd, wiem.
Gwiazd naszych winy nie ma. Ryczałam jak bóbr, ale były ważniejsze pozycje. Przepraszam, Green - jakbym złamała to moje szóstkowe wyliczanie (zboczenie niczym z greenowych powieści), Gwiazd naszych wina pewnie by wpadła na tę listę.
Wielkiego Gatsby'ego nie ma. Z tego samego powodu, co Greena.
Wiedźmina nie ma.  Z powodu powyższego oraz bo to fajna nawalanka, którą kocham, ale jakoś tak... nie ukształtowała mnie. Ale ilu ciekawych przekleństw się nauczyłam!

Jakie są Wasze najważniejsze książki?




11 komentarzy:

  1. Nigdy nie umieściłabym 'Zmierzchu', bo go szczerze nie lubię, ale 'Hobbit' to dobra pozycja i 'Pod kopułą'. Reszty niestety nie znam.

    OdpowiedzUsuń
  2. Oj moja lista wyglądałaby zupełnie inaczej. Choć niektóre książki takie jak Zmierzch czy Dary Anioła dobrze się czytało;)
    Pozdrawiam!
    pokolenie-zaczytanych.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. ''Pod kopułą'' lubię, ale wolę ''To'' jednak :) Miało jakiś taki bardziej mroczny klimat i w ogóle. A DA są przegenialne i to dzięki nim zaczęłam czytać fantastykę i też nie wychowałam się na HP :D No i od ''Hobbita'' wolę zdecydowanie WP :)

    OdpowiedzUsuń
  4. U mnie nigdy nie byłoby Greena w takiej rozpisce, mimo że jego twórczość uwielbiam, uwielbiam jego podejście do fanów i jego vlogi na youtube. Ale HP był dla mnie tym samym, co Zmierzch dla ciebie. Tylko ja tamtą sagę czytałam dużo później :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Moja pierwsza reakcja : Nieee, tylko nie zmieeerzch... Większość wymienionych przez ciebie książek mam jeszcze przed sobą, także zachęciłaś mnie do ich przeczytania :) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  6. Mi tak samo nie idzie "Władca pierścieni" (ale przeczytałam ponad połowę i stanęłam, ha!), A "Hobbit" bardzo mi się podobał.
    Moje najważniejsze książki to "Przeminęło z wiatrem" (bo Rhett! Wzdycham do niego od kilku lat. Czemu on nie może istnieć naprawdę?), "Harry Potter" (no cóż, seria mojego dzieciństwa, którą przeczytałam niezliczoną ilość razy), "Wiedźmin" (bo od niego zaczęła się moja przygoda z "poważnym" fantasy), "Zmierzch" (tu mam podobny stosunek do Ciebie: kiedyś byłam fanką tej serii, ale później na szczęście zmądrzałam. ;)), "Oczami Jezusa" (książka poznana stosunkowo niedawno. Powinien przeczytać ją każdy, czy to wierzący, czy ateista), "Bez mojej zgody" (przed tą książką przeczytałam jeszcze dwie inne powieści Jodi Picoult, ale to waśnie dzięki niej stałam się fanką tej pani).
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  7. Zmierzch być może znalazł by się także u mnie.

    OdpowiedzUsuń
  8. Czytałam cztery pozycje z Twojej listy :)
    Cieszę się, że umieściłaś na swojej liście "Zmierzch". Teraz mało osób się do tego przyznaje, ale wielu czytelników zaczęło swoją przygodę z czytelnictwem właśnie od tej sagi :) Ja się do tej grupy nie zaliczam, ale otwarcie przyznaję, że czytałam i w tamtym czasie mi się podobało. Sądzę, że to świetne, że na liście umieściłaś książki, które rzeczywiście na Ciebie wpłynęły, a nie takie, które dobrze by na niej wyglądały.

    http://ksiazkowy-swiat-niki.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  9. A to właśnie Wiedźmin zaszczepił we mnie wielką miłość do książek i jeszcze Terakowska. To od tych powieści zaczęła się moja wielka przygoda z literaturą. Wcześniej czytałam tylko lektury z przymusu. Nawe człowiek nie wie ile traci nie czytając...

    OdpowiedzUsuń
  10. Dla mnie najważniejszą serią właściwie, jest chyba "Dotyk Julii", to naprawdę wspaniała seria. A styl pisania autorki... myśli, słowa i milion cytatów, sentencji i tego wszystkiego, co może coś znaczyć w życiu codziennym... ogrom :) Zgadzam się poniekąd z twoim zdaniem co do Zmierzchu. To było coś, co pochłaniało i wciągało głębiej w książki ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Też niedawno robiłam tę listę i również umieściłam na niej Zmierzch, bo nie ma się co oszukiwać - był dla mnie bardzo ważny w dzieciństwie. Tak samo Dary Anioła i oczekiwanie na kolejne tomy :)
    Również nie wyminieniłam HP, a to dlatego, że pierwsze 4 części przeczytałam dopiero niedawno i to już nie to samo co w wieku 11 lat ;)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...