środa, 28 stycznia 2015

Muzyczna środa: Globus, Maroon 5 i Woodkid


Wiecie, jak to jest, kiedy macie pięćset utworów w telefonie, a zakładacie słuchawki i puszczacie w kółko dziesięć tych samych piosenek? Ja mam tak bardzo często. Żal skasować inne utwory, bo przecież kiedyś ich posłucham, jednak mam pewne momenty, w których nie jestem w stanie słuchać nic innego niż tych paru(nastu) ukochanych kawałków. Które za jakiś czas odejdą w niepamięć, ustępujący miejsca nowym.


Love me like you do, Ellie Goulding

Crazy in love, Sofia Karlberg

Love me like you do i cover Crazy in love będą chyba nielicznymi plusami tegorocznego kasowego hitu (w dwanaście godzin wyprzedali bilety na pierwszy weekend...), a mowa o 50 twarzach Greya. Chociaż ta ekranizacja będzie mnie raczej bawiła, a moim celem jest wytknięcie jej nielogiczności (przednia zabawa!), to muzykę będzie miała wspaniałą. Te dwa utwory męczę od kiedy tylko się pojawiły i nie zanosi się na to, że mi się znudzą.


You're the light, you're the night
You're the color of my blood

You're the cure, you're the pain

You're the only thing I wanna touch

Thinking out loud, Ed Sheeran

Sheeran... doszliśmy kiedyś do wniosku z kolegą, że powinien być poetą, nie piosenkarzem, bo wszystkie jego utwory brzmią jak piękne wiersze. Thinking out loud nie byłoby może w garstce aktualnie moich ulubionych utworów, ale przez teledysk - jest. Bo on się tak różni od współczesnych teledysków, które przypominają już pornografię albo są kolorowe, ale trochę bezsensowne. Zmysłowy taniec i nic więcej - jak tu tego nie pokochać?


And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious way
Maybe just the touch of a hand

The Last Goodbye, Billy Boyd

Wiecie, że na Hobbicie: Bitwie Pięciu Armii zaszkliły mi się oczy? Nie raz, a dwa razy. Kiedy Thorin mówi Bilbo ostatnie swoje słowa, a potem na napisach końcowych - bo Billy Boyd i jego The Last Goodbye było rzeczywiście ostatnim pożegnaniem. Przejmującym i smutnym. To jest taka piosenka na melancholijny nastrój, kiedy słowa piosenek nie są do bezmyślnego nucenia, ale do rozumienia. 


I saw the light fade from the sky
On the wind I heard a sigh

As the snowflakes cover

My fallen brothers

I will say this last goodbye

The Point of No Return, Sierra Boggess, Ramin Karimloo

Wpadłam, jak wiecie, w Upiora w operze i miłość ma z dnia na dzień rośnie. Bardzo dziękuję Marcie, która w komentarzu do recenzji poleciła mi swoją jedyną słuszną wersję - zaiste, rację miałaś, po obejrzeniu kilku różnych ujęć Upiora, to właśnie ta jest najlepsza. Więc maltretuję utwory z Upiora w operze z 25-lecia tego musicalu, bo Sierra Boggess i Ramin Karimloo mają niesamowite głosy.


Past the point of no return, the final treshold
The bridge is crossed, so stand and watch it burn

We've passed the point of no return..

Run Boy Run, Woodkid

Run Boy Run Woodkid poznałam, przeglądając na YouTube filmiki dotyczące moich kochanych muszkieterów - i teraz utwór ten nieodzownie mi się z nimi kojarzy. Jak również idealnie nadaje się do szybkiego marszu, na przykład kiedy musimy przejść koło księgarni nie spoglądając na wystawę, żeby nie kusiła!


Tomorrow is another day
And you won't have to hide away

You'll be a man, boy!

But for now it's time to run, it's time to run!

Sugar, Maroon 5

Sugar Maroon 5 to taka urocza, wpadająca w ucho popowa piosenka, która można sobie nucić. Najbardziej, podobnie jak w przypadku Thinking out loud, urzekł mnie teledysk. Nie wdawałam się w szczegóły, czy oni naprawdę jeździli po weselach, czy to zostało zaaranżowane, wypadło bardzo pozytywnie - te zaskoczenia na twarzach nowożeńców (lub aktorów) są bezcenne! Strasznie optymistyczna piosenka.


I'm right here 'cause I need
Little love and little sympathy

Z dna piekieł, Jarek Kozielski

Co jakiś czas przesłuchuję sobie covery Studia Accantus - ostatnimi czasy wpadło mi w ucho Z dna piekieł z Dzwonnika z Notre Dame w wykonaniu Jarka Kozielskiego. On ma naprawdę fantastyczny głos i powiedzcie mi, że nie nadaje się do dubbingowania i śpiewania z takim potężnym głosem. Maltretuję trzeci tydzień.


Ten ogień, z dna piekieł
W mych żyłach czuję, drżąc

Czy może

Człowiekiem

Najgorsza władać z żądz?


Skye Boat Song, wersja z Outlandera

Szkocka piosenka, nieco zmieniona na potrzeby serialu, jest bardzo skrócona, ale podbija serca. Mam słabość do Wielkiej Brytanii, do Anglii i Szkocji. Nie znam się na muzyce, na instrumentach - nie wiem więc, czy są tam dudy czy coś innego, jednak i tak uwielbiam ten dźwięk. Głos piosenkarki również jest piękny, taki spokojny... Słucham często przed snem, odliczając dni do kolejnego odcinka (w kwietniu!).


Sing me a song of a lass that is gone
Say, could that lass be I?

Centuries, Fall Out Boy

Fall Out Boy nigdy nie słuchałam. Jakoś dotychczas nie przyciągnęli mnie niczym, chociaż wiedziałam, że istnieją. Tymczasem przypadkiem buszując w najciemniejszych zakamarkach YouTube odnalazłam całkiem nowy teledysk do Centuries. To była jedna z tych piosenek, które nie podobają się za pierwszym i drugim razem. Za dziesiątym już ją sobie zapętliłam. :)


Some legends are told
Some turn to dust or to gold

Europa, Globus

Europa to taki typ piosenki, która nieustannie jest w ulubionych. Nie zapominam o niej nigdy, chociaż słucham zdecydowanie rzadziej - ale i tak przynajmniej raz w tygodniu. Może to chór, może to orkiestra w tle, a może słowa - coś sprawiło, że dla mnie to jedna z cudownie skomponowanych piosenek; od muzyki po słowa. Dla humanistyczno-historycznego serca to raj.


From Agincourt to Waterloo
Poitiers and then Anjou

The Roses' War, the Hundred Years

Through battlefields od blood and tears


Muzyczna  środa to zbiór utworów, które aktualnie mam zapętlone w odtwarzaczu i męczę przy każdej możliwej okazji. Wbrew pozorom, nie będzie ukazywał się co środę, ale po prostu w środy w nieregularnych odstępach czasu, kiedy repertuar mi się zmieni. A jeden utwór mogę słuchać naprawdę długo.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...