Prawa literatury młodzieżowej

To, że toposy istnieją w literaturze, nie dziwi nikogo – wędrujące motywy są zjawiskiem całkowicie zwyczajnym, w dodatku pojawiającym się na maturze, a ich znajomość jest wymagana. Jednak ta wiedza jest ukierunkowana raczej na lektury i klasyczne filmy. Ja tymczasem zauważyłam wędrujące motywy w wielu książkach młodzieżowych. Najwięcej podobieństw znalazłam we właściwie większości paranormal romance, ale to byłby temat na osobną notkę. Skupiłam się raczej na literaturze przygodowej, gdzie romans nie jest na pierwszym miejscu w fabule. I takim sposobem sformułowałam parę praw literatury młodzieżowej.

Uwaga! Nie mam na celu obrazić fanów jakichkolwiek książek. Prawa sformułowałam pod wpływem impulsu i wiem, że nie odnoszą się do wszystkich książek, dlatego osoby czytające poniższy tekst proszę o dystans. :)

Prawo zbawcy świata

Im bardziej niezdarnym, zwyczajnym, szarym i całkowicie-nie-superbohaterskim jest główny bohater, tym bardziej to on będzie musiał uratować cały świat.

Prawo przepowiedni

Przepowiednie zawsze się sprawdzają.

Prawo szarej myszki

Im bardziej szara, spokojna i przeciętna jest główna bohaterka, tym większe szanse, że dziwnym trafem zakocha się w niej szkolny przystojniak.

Prawo szesnastu lat

(wymiennie z „siedemnastu”, „osiemnastu” i „dwudziestu jeden”)

W szesnaste urodziny główny bohater odkrywa swoje moce.

Prawo wyglądu

Nieważne, czy minął tydzień czy sześć lat: bohater i tak będzie wyglądał tak samo. Może z dodatkowymi zmarszczkami.

Prawo ratowania świata

(uzupełnienie do prawa zbawcy świata)

Świat jest w niebezpieczeństwie? Wyślijmy na ratunek młode, niedojrzałe dzieciaki! Na pewno dadzą sobie radę.

Prawo przeszłości

Im bardziej bohater jest melancholijny i smutny lub mroczny i złośliwy, tym bardziej jego przeszłość była tragiczna.

Prawo tragizmu

(uzupełnienie do prawa przeszłości)

Przynajmniej jeden bohater w książce ma tragiczną przeszłość.

Prawo głównej bohaterki

Jeśli bohaterka nie jest szarą myszką, to jej oczy są szmaragdowe/szafirowe/obsydianowe, a włosy złote, kruczoczarne lub też ognisto rude. Zwykłe kolory są zbyt mainstremowe.

Prawo oddania życia

W połowie przypadków, główny bohater, aby ocalić świat, musi oddać swoje życie.

Prawo śmierci

(uzupełnienie do prawa oddania życia)

W połowie przypadków taki bohater nie umiera.

Prawo radioaktywnych oczu

W ciemności oczy bohaterów świecą. Najczęściej tych atrakcyjnych.

Prawo true love

Jeśli nastolatka i nastolatek (wampir/wilkołak/półbóg/czarodziej/jednorożec) się w sobie zakochają, to jest to prawdziwa miłość na śmierć i życie, a nie jakieś tam zadurzenie.

Prawo ratunku

To wybranek bohaterki ratuje ją z opresji. Rzadko odwrotnie.

Prawo happy endu

W dziewięćdziesięciu procentach książek wszystko kończy się happy endem.

Prawo sierotki 
(zauważone przez BlueAnnie)
W połowie książek główny bohater/główna bohaterka jest sierotą lub półsierotą.

Rzekłam.

Jeśli chcesz się podzielić swoim prawem dotyczącym literatury młodzieżowej, pisz na asku – chętnie dodam do notki Wasze pomysły. :)

Zdjęcie (edytowane przeze mnie): flickr.com