Rozmowy kontrolowane: Na Hearne'a urok

Kevin Hearne – autor Kronik Żelaznego Druida, w których Atticus co rusz wpakowuje się w kłopoty. I tak od dwóch tysięcy stu lat...

Nadeine: Czemu właściwie zacząłeś pisać książki?

Kevin Hearne: Zacząłem pisać po przeczytaniu świetnej książki Lot nad kukułczym gniazdem Kena Keseya. Opowiada ona o potrzebie zachowania indywidualności w społeczeństwie, które wymaga przystosowania się do niego.

N.: Skąd wziąłeś pomysł na postać Atticusa?

K.H.: Poszukiwałem czarodzieja, który mógłby rozmawiać ze zwierzętami – zwłaszcza z psem takim jak Oberon. Kiedyś pomyślałem, by użyć druida i zacząłem szukać informacji, czy długo żyją. Odkryłem, że istnieje kilka różnych sposobów w irlandzkiej mitologii, by to osiągnąć długowieczność.

N.: Ile części będą miały Kroniki Żelaznego Druida?

K.H.: Seria będzie miała do dziewięciu części, zależy, czy kolejne będą się wciąż sprzedawały tak dobrze. W tej chwili mam kontrakt na sześć tomów z USA; Polska nie wykupiła jeszcze praw do części od czwartej do szóstej.

N.: Czy masz swoją ulubioną postać z twojej serii? Jeśli tak, to kim ona jest?

K.H.: Uwielbiam Peruna, rosyjskiego boga piorunów. Jeśli nie czytałyście trzeciej części, nie poznałyście go.

N.: Skąd bierzesz te fantastyczne pomysły? Czy twój boski humor jest cechą wrodzoną? :)

K.H.: Nie jestem pewien, skąd bierze się ten humor. Prawdopodobnie pochodzi z tych wszystkich komiksów, które zwykłem czytać, i sobotnich porannych kreskówek? Niektóre z pomysłów mają swoje źródło w mitologii.

N.: Lubisz Polskę? W Twojej książce są polskie wiedźmy – złe i dobre – ale... mam nadzieję, że jednak lubisz nasz kraj!

K.H.: Nie byłem jeszcze w Polsce, ale oczywiście kocham Polaków! Mam dwójkę polskich przyjaciół tutaj, w Arizonie, Kasię i Leszka, którzy dostarczyli mi polskie tłumaczenie niektórych fragmentów w angielskiej wersji książki. (Jeśli czytaliście polską wersję, możecie nie zdawać sobie sprawy, że w angielskiej wersji są takie fragmenty). I mam też polskich teściów, którzy mieszkają na Rhode Island. Są wspaniałymi, genialnymi ludźmi, ale zauważyłem, że Polacy rzadko (jeśli w ogóle) pełnią role w amerykańskiej fikcji i pomyślałem, że nadszedł czas, aby to naprawić. Mam nadzieję, że Amerykanie zdają sobie sprawę, co powinni zauważyć dawno temu – Polacy żyją wśród nas i są niesamowici!

N.: Masz jakieś hobby?

K.H.: Lubię malować miniatury i grać w grę planszową nazywaną HORDES z moim przyjacielem, Alanem. Oto przykład tego, o czym pisałem: http://privateerpress.com/hordes/gallery/circle-orboros/units/reeves-of-orboros

N.: Jaki był twój ulubiony przedmiot szkolny w młodości?

K.H.: Mój ulubiony przedmiot zmieniał się wraz z wiekiem. Kiedyś lubiłem muzykę; grałem na puzonie. Potem polubiłem bardzo sztukę i nawet studiowałem kilka lat projektowanie graficzne w college'u. Ale potem zdałem sobie sprawę, że to, co lubię najbardziej, to czytanie i mówienie o tym. To angielski był mimo wszystko moim ulubionym przedmiotem.

N.: Jakie książki polecasz?

K.H.: Cóż, przypuszczam, że to zależy od gustu, ale dla mnie jedną z najbardziej niezwykłych książek było Imię wiatru (ang. The Name of the Wind) Patricka Rothfussa. Jestem prawie pewny, że nie ma polskiego tłumaczenia.

N.: Może kilka słów do polskich fanów?

K.H.: Kocham was bardzo! Polska była pierwszym krajem, który przetłumaczył moje książki, i mam nadzieję, że reszta serii również zostanie przetłumaczona tak dobrze! Choć polski sabat zniknie na jakiś czas – wrócą do Polski, by go odbudować – to wrócą silne w szóstej części.

Dziękujemy bardzo za wywiad. Nie zapominaj – w Polsce masz wielu fanów!

PS: Bardzo przepraszamy za ewentualne pomyłki, angielski nie jest naszą mocną stroną.

K.H.: Wasz angielski jest DUŻO lepszy niż mój polski, więc nie martwcie się! Dziękuję wam bardzo za czytanie moich książek i znalezienie czasu na napisanie do mnie.

*

Na pewno powtórzę wywiady z pisarzami. Suzan chyba też! Kevin Hearne ma świetny kontakt z czytelnikami, a to ważne. No i cieszę się, że lubi Polskę ^^

Polubiłam Hearne'a i jego humor w książkach o Atticusie i wiem, że jego książki są sławne, ale jako pisarz nie popadł w samozachwyt. Chętnie poznałabym jego przyjaciół – Kasię i Leszka. Tylko z jakiego miasta pochodzą...

Do napisania niedługo,

Wasza Nadeine

oraz Suzan Dragon, okazjonalnie